Jak wybrać koncentrator tlenu

   Jednym z dylematów przed jakim stają osoby decydujące się na użytkowanie aparatu do tlenoterapii jest to, z jakiego urządzenia będzie korzystać pacjent. Do wyboru mamy modele różnych firm, ale zasadniczo każda z nich ma w swojej ofercie 2 rodzaje urządzeń: koncentratory stacjonarne i przenośne. Każda z grup tych urządzeń ma swoje zalety i wady, które warto rozważyć przed wyborem docelowego urządzenia.

      Stacjonarne koncentratory tlenu

  Jak wynika z nazwy, są one przeznaczone do użytkowania w domu. Charakteryzują się sporymi rozmiarami i wagą w granicach 15-25 kg. Te wady kompensowane są jednak wieloma zaletami. Po pierwsze, praktycznie wszystkie koncentratory wyposażone są w kółka umożliwiające łatwe przemieszczanie urządzenia w obrębie pokoju czy mieszkania. Po drugie wydajność – w większości modeli do 5 litrów na minutę, przy zachowaniu stężenia tlenu medycznego powyżej 90 %. Warto też nadmienić, że istnieją modele koncentratorów, które pozwalają na uzyskiwanie przepływów do 10 l/minutę. Następną zaletą jest możliwość ciągłej pracy przy zachowaniu długiego okresu bezawaryjności – większa objętość i masa urządzenia pozwala na zastosowanie rozwiązań technicznych dających gwarancję takiej pracy. Ze względu na cechy i parametry są to urządzenia dla osób, u których doszło do zaawansowania ich chorób w stopniu znacznie ograniczającym ich mobilność i wymagających większego wsparcia w zakresie tlenoterapii.

      Przenośne koncentratory tlenu

Są urządzeniami o małej masie – od 2,5 do 8 kg. Ich główną zaletą jest mobilność – małe rozmiary i akumulatorowe źródła zasilania umożliwiają użytkowanie takiego koncentratora poza domem, w trakcie podróży samochodem czy spaceru. Mają one postać naramiennej torby, placka bądź walizeczki z kółkami. Niestety, pewnym ograniczeniem przenośnego koncentratora tlenu jest czas działania bez zewnętrznego zasilania – od 45 minut do 4 godzin. Możliwe jest oczywiście zasilanie z sieci energetycznej lub, co ważniejsze, z gniazda zapalniczki samochodowej. Innym problemem jest wydajność tych urządzeń, ograniczona najczęściej do przepływu ok 3 l/minutę, oraz uzyskiwane stężenie tlenu medycznego, które potrafi ulec znaczącemu ograniczeniu wraz ze wzrostem przepływu – nawet do jedynych 40 %. Mimo to, urządzenia tego typu znajdują użytkowników – głównie osoby, u których nie doszło do znacznego zaawansowania choroby, a stan ich zdrowa pozwala na poruszanie się i nie wymaga znacznego wsparcia w zakresie tlenoterapii. Może też być traktowane jako źródło tlenu na czas przewozu pacjenta samochodem. Decydując się na wybór takiego urządzenia warto zwrócić  uwagę na sprawdzone modele – gwarantujące właściwe parametry tlenoterapii.

   Podsumowując, przy wyborze koncentratora tlenu należy kierować się przede wszystkim potrzebami pacjenta. Jeśli potrzeby w zakresie tlenoterapii nie są duże, najprawdopodobniej wystarczy koncentrator mobilny, jeśli są większe, pacjent ze względu na stan zdrowia ma ograniczona mobilność – należy wybrać koncentrator stacjonarny. W ciężkich stanach należy rozważyć model o przepływie do 10 l/minutę.